qayıdan

qayıdan
f. sif. xüs. Geri dönən, inikas edən. Qayıdan tənlik (riyaz.). Qayıdan şüa. – Nədir günahınız, açıq danışın; Üstümə qayıdan yazılarım, siz! Hansı bir naşının, bir ağlı çaşın; Ələk baxışından keçməmisiniz?! M. Araz.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • qayıtmaq — f. 1. Getdiyi yoldan və ya yerdən geriyə, əvvəlki yerinə dönmək. O getdiyi yerdən qayıtdı. Səfərdən qayıtmaq. Geri qayıtmaq. – <Almaz:> Yoldaşlar, mən özüm bu kənddənəm. Getmişəm, oxumuşam, yenə də qayıdıb bu kəndə, sizin aranıza gəlmişəm.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aid — ə. nisbəti, əlaqəsi olan ə. qayıdan, dönən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qafil — ə. 1) qayıdan, dönən; 2) qapayan, bağlayan ə. 1) qəflətdə olan, heç şeydən xəbəri olmayan; 2) diqqətsiz, etinasız …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • race’ — ə. 1) qayıdan; 2) aid olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ahıl — sif. <fars.> Yaşa dolmuş, yaşlı, qocalmağa başlayan, qocalıq əlamətləri göstərməyə başlayan. Ahıl kişi. Ahıl arvad. – Neçə nəfər ahıl və cavan qadınlar arxalarında səhəngləri gəlib səhnədən keçmək istəyirlər. Ə. H.. <Hacı Fərəc:> Necə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • araq-varaq — eləmək – hərtərəfli axtarmaq, axtarılmayan yer qoymamaq. <Dostum> bütün hökumət dairələrini bir birinə çaxnaşdırmış, bütün şəhəri araq varaq eləmişdi. Qant.. Əlində zənbil bazardan qayıdan Xanım Balacayevə içəriyə girə girə: – Ay qız,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • calamaq — f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – <Qoca:> Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım. S. R.. 2. Bir birilə bağlamaq, rəbt etmək, qoşmaq, yapışdırmaq. <Hatəm xan ağa:> Dörd ağacı bir birinə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çağırmaq — f. 1. Birinin adını, yaxud təxəllüsünü, ləqəbini ucadan deyərək yanına gəlməsini, yaxınlaşmasını, ya da cavab verməsini istəmək. Birdən: – Ərbab! – deyə, birinin arxamdan alçaq səslə məni çağırdığını eşitdim. S. H.. Mahirə . . durna boğazını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövr — 1. is. <ər.> 1. Dolanma, hərlənmə, fırlanma; bir şeyin öz oxu ətrafında hərəkəti. Dövr etmək – 1) bir şeyin ətrafında hərlənmək, fırlanmaq, dövrəvi hərəkət etmək. Hələ dan ulduzu batmayıb, ərşi fələkdə öz dövrünü edirdi. A. D.. Hərlənib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düzmək — f. 1. Dənə halında olan şeyləri sıra ilə ipə və s. yə keçirmək. Muncuğu sapa düzmək. 2. Müəyyən tərtib və qayda üzrə şeyləri bir yerə qoymaq, yerləşdirmək, sıralamaq. Sıraya düzmək. Şahmat daşlarını düzmək. Kitabları şkafa düzmək. –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”